اسراییل باید از صحنه ی روزگار مَحو شود .
امام خمینی ( ر ه )
سروده ای در قالبِ سپید ، با عنوان ِ یاس های پر پر غزه به حمایت از
کودکانِ مظلومِ فلسطین :
یاس هایِ پَرپَرِ غَزِه
کودکِ غَزه به ناحق ، تا به خون غلتیده است .
مُدّعیانِ حقوقِ کودکان ،
وجدان کجاست ؟
آتشِ ظلم و ستم ، تا بیکرانها را گرفت ،
غیرت و عِرقِ مسلمانی ، کجاست ؟
فرض کن ، این کودکِ غَزه ،
دقیقا ، کودکِ دلبندِ توست ،
وجدان کجاست ؟
گر که وجدانِ تو بیدار است ،
یک دَم پیشِ خود ، اندیشه کن .
دستِ وجدان و ترحم ،
در کدامین منطق و انسانیت ها ، خُفته است ؟
که اینچنین : یک کودکِ مظلوم ، در دریایِ خون افتاده است .
هیچ انسانی نمی دارد ستم ، در حقِ این نو غنچه ها ،
جز شیاطینِ بزرگ و بانیانِ ظلم و کِین ،
ای سرانِ مُرتجع !
وجدان کجاست ؟
در سکوتِ مَحض ، تا کی ؟
این کجایِ دینِ ماست ؟ : غَزه در آتش بسوزد ،
این مسلمانیِ ماست ؟
ای خدا بِنگر به این : گُل یاس هایِ پَرپَرت ،
حتم دارم سخت میلرزد مُقدس عرشِ کِبریاییت ،
کودکِ غَزه ، همانند تمامِ کودکانِ این جهان ،
زندگی میخواهد و حقِ حَیات ،
تا به کی صبرت به آخر میرسد ؟
ای خالقِ گُل یاس هایِ پَرپَرت !
شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین
آبان ماه 1393
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت